vrijdag 21 juni: Offida, Grottamare en San Bernedetto del Tronto

Het is op deze camping iets minder warm ’s morgens, maar door de nacht heen wel warmer dan op de vorige camping. Rond half 8 waren we eruit. De douches zijn prima hier. Je kunt zelf de temperatuur instellen en je kleren blijven droog. Er is niet echt een plankjes of zoiets dus alles moet aan een paar kleine haakjes. Het is wel schoon en je kunt het licht zelf aan en uitdoen. We hadden brood besteld op de camping en konden dat na 8 uur ophalen. We deelden een prima croissant en hadden allebei een witte bol met Parmezaanse geitensmeerkaas in puntjes. Prima ontbijt. En wat is het toch lekker om met dit uitzicht te ontbijten.

Toen ik de achterklep van de auto opendeed brak er spontaan een palletje af waardoor de deur niet meer open blijft staan. Jammer. De rest van de vakantie moest ik dus de klep openhouden terwijl Maarten de auto inpakte op de reisdagen.

We reden naar Offida en waren daar rond 10.45 uur. Het zou een van de pareltjes van Le Marche zijn. Het was best een mooi dorpje maar die omschrijving vonden we toch wel wat overdreven. 

We bekeken het theater voor 2 euro per kaartje en dat was wel erg leuk. 

We kochten we een erg lekker ijsje en liepen terug naar de auto.

Na een uurtje hadden we het wel gezien en reden we naar Grottammare. Daar wilden we lunchen. Het was zeker een betere badplaats dan Rimini en er waren ook stukjes vrij strand tussen alle strandstoelzones, maar als je aan het strand eet wil je ook het strand kunnen zien. We vonden het niet erg gezellig.

Omdat Maarten graag even bij de haven van San Bernedetto del Tronto wilde zien en we bij een visrestaurant wilden eten reden we daar naartoe. In google maps vond ik Puerto Baloo, een wat verstopt restaurant bij de industriële haven. Van de buitenkant heel lelijk, maar binnen loop je door naar een terras waarbij je over een stuk vrij strand uitkijkt met uitzicht op zee. Dit was precies wat we wilden. 

Het knoflookbrood en gewone brood dat we voor ons neus kregen beloofde niet veel goeds, maar we hebben er erg lekker gegeten. Maarten at spaghetti met zeevruchten en ik risotto met zeevruchten. We kregen allebei een pan met eten en kregen een bord opgeschept. Het was erg lekker en meer dan voldoende om ook nog een half bord uit de andere pan te kunnen eten. 

Na de lunch deden we boodschappen in het winkelcentrum dichtbij. Er zat een erg grote supermarkt waar we en wat vlees voor op de barbecue kochten . Omdat we de koelkast hebben deden we maar gelijk voor de rest van ons verblijf boodschappen. Alleen nog wat brood, maar dat halen we in Monelparno vlakbij de camping. 

Montelparno

We hadden het wel een beetje gehad voor vandaag en wilden graag terug naar de camping Het was nog zo’n 45 minuten rijden en met al die bochten is dat vrij intensief. We kochten nog even brood en de heerlijke worstjes waarvan we toch nog maar een keer checkten of ze gekookt waren (in de supermarkt hadden we ongekookte te pakken) en gingen naar de camping. 

Daar koelden we even af in het zwembad (waarin best veel insecten dreven) en keken we wat we de volgende dag wilden doen. Dat was best lastig. We wilden niet meer zo lang in de auto en het klooster dat ik vond leek te saai volgens de reviews en het kasteel dat Maarten vond was dicht sinds de aardbeving van 2016. De Piano Grande die prachtig schijnt te zijn in deze tijd van het jaar vonden we te ver. Het wordt dus een last minute beslissing.

De briketten deden er een paar uur over om goed warm te worden dus we aten pas om 9 uur. De zeebaarzen waren heerlijk en het brood met de gezouten boter ook. Het was weer heel warm vandaag maar aan het eind van de middag trok het even dicht zodat we lekker in de schaduw zaten. Het was wel een beetje klef en warm, zeker toen we vanwege de beesten lange kleding aan gingen trekken en muggenspul smeren.

zaterdag 22 juni: Ascoli Piceno

Vanmorgen werden we wakker van zacht getik op het tentdoek. Het regende een beetje. Het stopte al snel zodat we konden gaan douchen. Het is hier echt een stuk minder warm ’s morgens, maar doordat we allebei zo snurken slapen we slecht en zijn we vroeg wakker. De Duitse luidruchtige buren waren gelukkig aan het inpakken. We ontbeten met een lekker vers broodje. Ik at er weer zo’n heerlijk en vaag rauw/gekookt worstje op.

We belden naar de volgende camping Rio Verde om te vragen of er plaats is morgen en dat was geen enkel probleem.

Na het ontbijt reden we naar Ascoli Piceno; de stad van de 100 torens. Daar waren we om 10.45 uur. Onderweg zouden we het vuilnis nog even in de container gooien buiten het hek van de camping. Dat zijn we alleen vergeten, zodat we een zak visresten in de auto hadden liggen. Na een tijdje vonden we gelukkig een container waar we de boel in kwijt konden. In Ascoli Piceno dronken we even wat in een koffietentje en verkenden we daarna de oude stad. Er staan mooie oude gebouwen en het is niet zo heel groot. Er zijn ook een paar musea, maar die hebben we niet bekeken. We liepen wel een paar kerken in om even te kijken en daar zat een bijzondere tussen. De Sant'emidio cathedraal heeft een mooie crypte die op dit moment gerestaureerd wordt. De schilder die er aan het werk was, was moeilijk vast te leggen, maar hoe hij aan het werk was zag er als een plaatje uit.

Het was niet zo erg warm vandaag en af en toe viel er een buitje. Er was markt op diverse pleinen in de stad, maar ook hier weer voornamelijk kramen met kleding. We probeerden natuurlijk de Olive all’Ascolana, met vlees gevulde olijven en specialiteit van de stad. De originele versie vonden we lekker, de truffelversie en de vegetarische versie (denken we) niet zo erg. We hadden wat spraakverwarring met de verkoper die van alles in het zakje deed en er zaten ook hele vieze dingen in. Het leken aardappelblokjes, maar het was iets anders met de plaatselijke anijslikeur erin. We vonden ze niet lekker.

Na de stad doorgelopen te hebben wilden we wat eten. Het liefst een piadini maar die hebben we deze keer nergens gezien. Er waren niet zoveel eettentjes en we hadden geen zin in alle gefrituurde happen van de foodtrucks op het plein. We zagen een leuk zaakje, maar dat was vol. Uiteindelijk zijn we gaan zitten in middeleeuws restaurant Locanda del Medioevo met een uitgebreide kaart. Omdat we vanavond zouden barbecueën en al vlees in de koelkast hadden liggen wilden we niet te zwaar eten. Dat is niet helemaal gelukt. Maarten bestelde bruchetta en ik mozarellaballetjes die vet en niet zo lekker waren. Daarna deelden we een pizza met truffel, ham en burrata. De burrata was erg koud en de truffel niet echt proefbaar hoewel er erg veel op lag, dus zal de kwaliteit niet echt goed geweest zijn. De bodem en de ham waren wel fantastisch, dus hoewel dit niet de lekkerste was zou ik hier voor de bodem toch nog eens een pizza willen eten.

Na de lunch waren we wel klaar in het centrum. Het was inmiddels ook 14.45 uur. We reden naar het papiermuseum dat we nog wilden kijken en konden daar nog net aansluiten bij de rondleiding die al bezig was. De gids vertaalde alles voor ons in het Engels en was enthousiast. Leuk om te zien hoe het water van de rivier eerst gebruikt werd om meel te maken en daarna een verdieping later nog een keer om papier te maken. 

De andere 2 tentoonstellingen over geologisch gesteente en water vonden we niet interessant. Onderweg naar de camping haalden we nog even een lekker brood bij het minisupermarktje, deden een kleine plons in het zwembad om af te koelen. In het papiermuseum was het erg warm en de temperatuur was na de buien weer behoorlijk aan het stijgen ook al werd het niet echt zonnig meer. Daarna het vlees op de barbecue gelegd. Het was in de koelkast zo koud dat het vlees gedeeltelijk bevroren was. Nu was de barbecue vroeg heet en was het vlees nog niet klaar. Het vlees was niet echt heel goed van kwaliteit dus we zijn wel weer even klaar met barbecueën. Het is er ook eigenlijk te warm voor. Na onze slechte nacht gingen we vroeg naar bed.

zondag 23 juni: Abbey of Chiaravalle en camping Rio Verde

We genoten tijdens het ontbijt nog een keer van het prachtige uitzicht en reden volgens planning om iets over 10 weg van de camping.

Omdat we het leuk vinden op een reisdag ook nog iets te zien reden we via het Abbey of Chiaravalle in Fiastra. Dit ligt in een natuurgebied met een bezoekerscentrum, een paar kleine winkeltjes, wandelroutes, wat horeca en het klooster met bijbehorende kerk. We dronken even wat op een terrasje en kochten voor 5 euro een kaartje voor het klooster. We kregen een Engelse infoflyer mee en waren vooral onder de indruk van het binnenplein met waterput en mini kruidentuintje. Het plein bleek een ingenieus systeem te hebben gehad om regenwater op te vangen, maar dat haalden we er niet zo makkelijk meer uit. Verder was er eigenlijk weinig te zien in het klooster. Er was een wijntentoonstelling waar alle info in het Italiaans was.

Omdat het inmiddels rond half 1 was besloten we hier maar gelijk te lunchen. Er zat een vrij groot restaurant (ristorante da Rosa)bij dat er niet uitzag als toeristenmeuk. Het was uiteindelijk niet zo goed. Maarten bestelde bruschetta om daarna weer te ontdekken dat dat te veel is met een hoofdgerecht. Ik had een behoorlijk vette mixed grill met lamskoteletjes, varkensribbetjes en een spies en Maarten 3 gemengde spiezen. Erbij hadden we uitstekende patat en een salade van mozzarella, tomaat en basilicum waarbij de basilicum gedroogd bleek. Beetje gek in hartje Italie. Het vlees was prima gegrild, maar dus erg vet. De worst vinden we hier over het algemeen veel te zout en niet echt lekker. Op een van de bruschettas zat denken we de worst die ik al 3 keer rauw (of toch gekookt?) bij het ontbijt gegeten heb.

Na de lunch reden we door naar camping Rio Verde in Costachiarra. We werden hartelijk ontvangen, maar dit ziet er toch allemaal iets minder gelikt uit dan op de vorige campings. Het sanitair bestaat uit 2 gewone wc’s en verder hurktoiletten en de douches zijn vrij klein en hebben een drukknop. Het lukt gelukkig wel om je kleren droog te houden als je het tactisch aanpakt. Het grootste gedeelte van de camping ligt bezaaid met pluizen uit de bomen wat er een beetje goor uitziet.

En verder is het allemaal wat rommelig. Beetje zoals de campings die we vroeger in het buitenland gewend waren. We zijn natuurlijk ook verpest door de voorgaande campings hiervoor en de campings in Engeland. Het zwembad is vrij groot, maar niet heel mooi en de buurt komt hier ook zwemmen dus het is wat drukker.

We hebben hier geen mooi uitzicht, maar staan wel lekker tussen de bomen en hebben veel ruimte om ons heen. Nadat we zorgvuldig een goede plek hadden uitgekozen gingen we eerst zwemmen om af te koelen. Badslippers en badmuts zijn hier verplicht.
Langzaam maar zeker krijgen we steeds meer muggenbeten en we hebben allebei een blaar op ons kleine teentje. Je moet wat over hebben voor een vakantie...

We wilden wat eten in het restaurant van de camping en moesten direct al opgeven bij reservering wat we wilden eten. We kozen spaghetti carbonara, die peperig en wat roereiachtig was, maar wel heel lekker.

In het restaurant ging alles ongelooflijk traag. We konden pas om 20.15 eten, moesten het bed nog klaarleggen en we wilden nog naar een evenement in een plaats op een half uur rijden. Daar waren we uiteindelijk pas om 10 uur, maar dat bleek een prima tijd. Het was heel erg druk met parkeren, maar uiteindelijk vonden we gelukkig een plekje aan de rand van de weg. Het was de nacht van het vuur (la notte del fuoco en Guaza di San Giovanni en speelde zich af in Grello. We hadden geen idee wat er ging gebeuren en om ons heen bleek niemand Engels te spreken dus we kwamen er alleen maar ongeveer achter wat het programma zou zijn. Rond kwart voor 11 zagen we op de berg fakkels langskomen. Jongens uit het dorp rennen per wijk met een soort slee de berg af waar een enorme brandende fakkel van hout en stro opstaat. Er kwam 2 keer zo’n groepje van een paar fakkels langs en daarna werd de winnaar bekend gemaakt. Naast de fakkels renden mannen mee met een soort grote zwabbers om omgevallen vuur en vonken uit te slaan.
De foto's zijn erg slecht, maar geven wel een idee. Op het filmpje is het beter te zien.

Vervolgens hebben we een uur naar een band staan luisteren. Niet echt onze muziek helaas. Grappig was dat de dansvloer snel vol was en er gestijldanst werd. De rest van het publiek stond er wat ongeïnteresseerd omheen.

Het leek alsof er op het vuurwerk gewacht werd. Opvallend was dat er bijna niet gegeten of gedronken werd, hoewel er wel een bar was. Om 12 uur was het dan eindelijk zo ver. Begeleid door muziek zagen we het meest fantastische vuurwerk ooit. Het ging maar door en was een enorm spektakel. We waren er echt van onder de indruk.

Daarna in colonne de berg af. Het was te laat om de auto op de camping te rijden dus die parkeerden we op het terrein ernaast. Rond 1 uur waren we terug op de camping. Het was heel lekker koel vanavond. Met een lange broek en een shirt was het heerlijk. Ook vannacht was het lekker.

maandag 24 juni: Gubbia

We begonnen de dag vandaag heerlijk rustig met een langzaam ontbijt, lekker lezen en een duik in het zwembad.

Om half 1 en vonden we het tijd om iets te gaan doen. We reden naar Gubbia, een plaats met een mooi middeleeuws centrum. Via 2 liften en een gondelbaan kun je helemaal omhoog naar de basiliek waar een of andere heilige in een glazen kist opgebaard ligt. Omdat het al rond half 2 was eer we in het centrum liepen gingen we eerst maar eten. Een specialiteit van de regio is de crescia, een soort platbrood. Maarten bestelde er 1 met spinazie en worst en ik met parmaham en truffelkaas. Best lekker. 

We slenterden de oude straatjes door en gingen met de lift steeds hoger de berg op. We hadden het best zwaar want het lange staan van gisteren was een beetje in de benen gezakt en al het klimmen wilde niet echt lekker lukken. 

Uiteraard wilden we het laatste stuk met de gondelbaan omhoog. We hadden er nog nooit eerder een als deze gezien. Aan de kabels hingen een soort smalle kooien waar je precies met z'n tweeën in kan staan. 

Het leek me best spannend, maar het viel reuze mee. Leuke ervaring en vanaf boven had je prachtig uitzicht over Gubbia en de markt.

Die markt was behoorlijk groot, maar bestond vooral uit kleding-, tassen- en schoenenkramen. We aten een fantastisch ijsje en dronken nog wat voor we op zoek gingen naar een supermarkt. 

Het viel nog niet mee om onze boodschappen te fixen. We wilden eigenlijk lekker op de camping gaan chillen, maar de winkels die we onderweg tegenkwamen waren allemaal dicht. Twee dorpen na onze camping was er gelukkig een supermarkt open. We kochten fantastisch knettervers kurkumabrood en ham voor vanavond en morgenochtend. Snel terug naar de camping waar we om 18.15 uur precies nog konden zwemmen voor het zwembad om 19.00 uur dicht ging. 

Daarna zaten we voor de tent om te chillen met het avondeten, chips en drank en de boeken. Het koelt hier ’s avonds meer af dan op de vorige 2 campings. Als de zon weg is zijn spijkerbroek en lange mouwen best nodig. Ook op deze camping zitten vuurvliegjes en er waren vannacht heel erg veel sterren te zien. Op de camping kunnen we de flessen in de vriezer van het restaurant stoppen. Dat is erg fijn, want zo houden we koude drankjes.

dinsdag 25 juni: Urbania en Urbino

Om 8 uur werd het te warm in de tent en kropen we er dus maar uit. We waren nogal lui en deden rustig aan met ontbijten.

Rond half 11 reden we naar Urbania om de Chiesa dei morti te bezoeken. Daar kwamen we een uurtje later aan.

In de kleine kapel van Chiesa dei morti staan 18 mummies in vitrines. Daar staan ze al sinds 1833. De lichamen zijn op natuurlijke wijze gemummificeerd en daardoor dus erg mooi bewaard gebleven.  De Italiaanse gids wist met gebaren en langzaam praten nog best het een en ander uit te leggen over de mummies die in de vitrines stonden. Zo vertelde hij dat er iemand polio gehad had, was er iemand levend begraven, in het hart gestoken en overleden tijdens een primitieve keizersnede. Er stonden een priester en een bakker. De gids legde alles in het Italiaans uit, maar deed dat zo beeldend dat we veel ervan konden volgen.  

Op het ticket van het Cheisa dei morti kon je ook nog naar het Museo Leonardi. We zijn er wel even doorheen gelopen, maar vonden het niet zo heel interessant. Het was bij de mummies ook erg warm en het verhaal duurde best lang, dus we we hadden behoefte aan afkoeling. Na een koud drankje op een terras reden we in een half uurtje  naar Urbino waar we overrompeld werden door het prachtige stadsgezicht als je aan komt rijden.

We gingen met de lift naar boven en slenterden door de stad. Het is een leuke plaats om doorheen te lopen.

Omdat het inmiddels 13.45 uur was, was de eerste missie lunchen. In een achterafstraat zagen we een leuk restaurant waar weliswaar weinig mensen zaten, maar waar we wel lekker gegeten hebben.

Vooral de crostini die we deelden waren erg lekker. We hadden het te warm (en allebei een zere kleine teen met blaar.) om veel te klimmen en te lopen. Na nog een ijsje onderweg gingen we dus weer naar beneden om met de auto boodschappen te doen en in een uurtje terug te rijden naar de camping. Het is zo handig dat je met google maps kunt zien hoe lang je ergens over doet. Zo ontdekten we ook dat we Peruglia beter vanaf de volgende camping kunnen bekijken. Daar gaan we nu 2 dagen eerder dan gepland naartoe.

Op de camping ging het zoals gebruikelijk. Even zwemmen, daarna een afwasje en lekker lezen en kurkumabrood met 2 soorten ham en peccorino kaas eten.

Op deze camping moeten we voor het eerst een badmuts op. Het zwembad is wel lekker groot met lekker koel water. Het was vandaag 36 graden en ook vanavond veel langer warm. Dat betekende ook veel meer muggen.

Opvallend is dat we als we ons aan de snelheid houden op de wegen enorm opgeduwd worden door de auto’s achter ons. Begrijpelijk want we vinden het vaak zelf ook te langzaam. De boetes zijn hier erg hoog en Maarten is bang dat we de ene na de andere bekeuring oplopen, dus we houden ons er maar aan. Het is alleen bijna niet te doen. Later zouden we uitvinden dat Italianen zich alleen aan de snelheid houden als er gecontroleerd wordt en die controles worden altijd aangekondigd. Toen zijn we zelf ook maar wat makkelijker geworden.